Το τελευταίο μου τανγκό στην Αθήνα

Το τελευταίο μου τανγκό στην Αθήνα

Ένα οδοιπορικό στους μελαγχολικούς δρόμους της Αθήνας

Ένα ισπανικό τραγούδι που περιέχει 100 ελληνικές λέξεις δοσμένες στην ισπανική γλώσσα, που εκφράζουν με άμεσο τρόπο την ελληνική κατάσταση του σήμερα.
Η Έλλη Πασπαλά συναντά τους Apurimac, ενα μουσικό σχήμα με Έλληνες και Λατίνους μουσικούς,  σε ένα μοντέρνο τανγκό του αργεντινής καταγωγής συνθέτη Daniel Armando.

Ακολουθούν οι στίχοι του τραγουδιού:

Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Νευρωτική αρμονiα στον μικρόκοσμο της μητρόπολης
ναρκισσιστική κουλτούρα μιας δογματικήs μοναρχίας
ένα πανδαιμόνιο στην ατμόσφαιρα κακόηχης συμφωνίας
συμβολική μελωδiα, μελόδραμα και τραγωδiα.

Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
tirania fantasma, dilema megalomano
de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.
Ιδεολογικός οργασμός, από τη βαρβαρότητα στη θεωρία
πολιτική δυσλεξiα σε μια ονειρική παρωδiα
φάντασμα τυραννiας, δiλημμα μεγαλομανiας
ρητορικού μεταβολισμού χωρίς θέση και αντiθεση.

Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Αυτό είναι το τελευταiο μου tαγκό στην Αθήνα
τανγκό δακρύβρεχτο που τρέχει στις φλέβες μου.

Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο
teatro ironicο, sindicato plasticο
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.
Ηρωικός πατριώτης, συστηματικά, τραγικός
παρανοϊκή υποκρισία, χωρίς εσωτερικό διάλογο
ειρωνικό θέατρο, πλαστικού συνδικάτου
και το επίκεντρο επιδημίας, μια χίμαιρα, μια ουτοπία.

Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo necrologico.
Υπερβολική ενέργεια, δημοκρατικό αντiδοτο
κρiσιμος λαβύρινθος χωρίς ενθουσιασμό και ομοιοκαταληξία
επιδερμική μουσική σε ένα μαζοχιστικό πεντάγραμμο
μιας τοξικής συμμετρiας ενός νεκρολογικού επiλογου.

Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Αυτό είναι το τελευταiο μου tαγκό στην Αθήνα
τανγκό δακρύβρεχτο που τρέχει στις φλέβες μου.

Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis es el melodico y fantastico antropo.
Υπάρχει μια αρωματική όαση, φυσιολογική, παράλληλη
ενας αινιγματικός προφήτης, φαινόμενο χρόνιο και ορθόδοξο
χωρίς ρατσισμό, εξτρεμισμό και εθνικιστικά ταμπού
μια λυρική έκσταση που γiνεtαι πράξη
κι αυτός εiναι ο μελωδικός και φανταστικός άνθρωπος.

Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Αυτό είναι το τελευταiο μου tαγκό στην Αθήνα
τανγκό δακρύβρεχτο που τρέχει στις φλέβες μου.

Μουσική-στίχοι: Daniel Armando
Ερμηνεία: Έλλη Πασπαλά / APURIMAC
Μετάφραση: Velvet

Προτεινόμενες συνδέσεις
http://ellinofreneia.net/sound.php?id=4366

 

Share this Post: